Kao i za „Snežnik“ i za izvor „Slatina“ se zna od kraja 19-og veka, mada je kaptaža urađena više od 3 decenije kasnije. Na izvorište je tek 1923. godine postavljena lula, a rekaptaža je izvedena 1937. godine, kada je nad česmom izgrađen paviljon. Ovaj paviljon je vodu dobijao sa izvora koji je tada nazivan „Lula“, dok se u zidu paviljona nalazio još jedan izvor pod imenom „Zid“. Izvor „Slatina nije dodatno istraživan u jene su bušotine, a naredne četiri decenije da bi 1978. godine počeli istražni radovi. Postavljene su bušotine, kojima su otkrivene nove mineralne vode. Ove vode 1984. godine su cevovodima usmerene do starog bunara, u kojem se mešaju ističući na tri različite česme u novoizgrađenoj biveti.
Izvor „Slatina“ spada u red alkalnih, ugljenokiselih, zemnoalkalnih, hladnih mineralnih voda. Temperatura „Slatine“ iznosi 14.3 ᵒC, dok njegova pH vrednost 6.1.